Eindelijk, Peru

Het heeft even geduurd, maar eindelijk zitten we dan in Peru. De weken ervoor was ik zo zwaar aan vakantie toe dat ik echt aan het aftellen was. Zaterdagochtend zijn we erg vroeg vertrokken met Taxi Theo. Volgens mij heb ik dat hier nog nooit genoemd maar Taxi Theo is verantwoordelijk voor een groot aantal reizen richting Schiphol en van Schiphol weer terug. En omdat taxi Theo vaak niet meer kost dan een Macje of een souvenier uit het land waar ik heen ga is het een zeer prettige taxi. Dus ook dit jaar weer bedankt Theo!
Eenmaal op het vliegveld ging eigenlijk alles vrij snel. Er waren lange rijen maar die liepen snel door, dus we zaten al snel in het vliegtuig. Dit jaar de vlucht met KLM wat erg goed beviel. Een schermpje voor je neus met een hele zooi aan films, tv series en muziek. De vliegreis verliep dan ook rustig. Alleen vond Roland het nodig enkele keren (onbewust) op een knoppie te drukken waardoor er een KLM mevrouw naar ons toe kwam met de vraag of we iets nodig hadden. Na enkele keren liet de mevrouw zien hoe je dit uit kon zetten. Naast ons zat een Peruaan waar we weinig mee te doen hadden. Pas toen we gingen landen werd hij erg enthousiast en vertelde ons meerdere malen dat hij op 3km afstand van het vliegveld woonde. Even later kwamen we hem weer tegen en kregen we een camera in de handen gedrukt om een foto van hem te maken. Eenmaal geland moesten we door de douane heen. Een hoop papiertjes invullen en vervolgens op ¨de groene knop¨ drukken. Geen idee waarom, maar dan mocht je weer verder lopen.

Er stond een mannetje op ons te wachten die ons naar het guesthouse bracht. Een prima guesthouse waar ze engels spreken, het enige wat een beetje jammer is, is dat we blijkbaar de enige gasten zijn. Het is dr een beetje een dode boel. Om gelijk de boel te verkennen zijn we nog even naar het centrum van Lima gelopen. Dat waren we eigenlijk niet van plan, maar ons richtingsgevoel is zo beroerd dat we daar uitkwamen. Daar hebben we geld kunnen pinnen en wat gegeten. We merken gelijk dat de meeste hier werkelijk geen woord engels spreken. We moeten ons dus echt met handen en voeten redden. Tot nu toe lukt ons dat prima.
Door de 7 uur tijdsverschil lagen we al vroeg te pitten. Al werden we wel af en toe gewekt door een haan die zo beroerd klinkt dat die wellicht ook TBC heeft.

Vandaag was de eerste hele dag hier in Peru. Omdat Roland als geschiedenisleraar toch wat daarvan wou opsnuiven hebben we een historisch museum opgezocht. Dat was een behoorlijke wandeling van zeker 2 uur! Onderweg regelmatig de weg gevraagd aan lachende Peruanen die ons met wat moeite probeerde uit te leggen welke kant we opmoesten. Bij het museum waren ze zeer blij met onze komst. We werden vrolijk begroet en mochten gratis naar binnen. Het meeste in het museum was echter allemaal in het spaans dus begrepen we er weinig van. We waren al lang blij dat het zowiezo gelukt was om er te komen. Na een tijdje daar te hebben rondgelopen zijn we er weer uitgegaan en hebben we een taxi naar de plaatselijke dierentuin genomen. Een kort gesprekje lukte bijna met de taxichauffeur. Ik had gisteravond op een papiertje een aantal belangrijke spaanse woorden opgeschreven (ik begrijp er niets van, welke kant motten we op en oplichterij!) En zo kom je met wat woordjes dus al een heel eind.
De dierentuin was bijzonder groot. Voor de Peruaan die een beetje redelijk verdiend is het een populair uitstapje, met name op zondag want het wat superdruk. In de dierentuin werden wij ook met enige regelmaat als toeristische attractie gezien en zo moesten we met enkele Peruanen op de foto. Dat doen ze overigens liever dan dat jij ze op de foto zet, want dat wouden ze eigenlijk niet. Vervolgens weer een taxi terug naar ons uitgestorven guesthouse. Ook dit ging prima al moest de taxi driver onderweg enkele keren de weg vragen.

We hebben inmiddels bedacht dat we morgen naar Nazca gaan. In een soort van woestijnachtig gebied schijnen allemaal lijnen te zien te zijn. Men heeft geen flauw idee hoe die er zijn gekomen, wellicht alliens of gewoon een stelletje dronken Peruanen. Je kan hier in ieder geval met een vliegtuigje overheen vliegen om het te bekijken. Daarna zouden we door kunnen gaan naar Hatsjoe Pitjoe maar dat zien we dan wel weer.
In ieder geval we vermaken ons dus prima hier. Het is ff´kes wennen dat ze echt alleen maar spaans kennen maar wat woordjes beginnen we nu wel op te pikken
O ja, tis hier een graadje of 20 ongeveer. Niet super warm maar ook zeker niet koud. Mag hopen dat het daar bij jullie inmiddels met bakken uit de hemel valt haha!
Dat was het voor nu!