Met TBC naar Peru

Het begon dit jaar al vroeg te kriebelen. Ook dit jaar weer een verre reis met een hele verlanglijst aan landen waar ik graag heen zou willen. Gelukkig hoefde ik dit jaar de keus niet alleen te maken. Dit jaar ga ik met broer(tje) Roland dus dat moet het kiezen een stuk makkelijker maken. Dat viel nog tegen, want tja..elk land heeft wel wat moois wat het de moeite waard maakt. Uiteindelijk zijn we op een avondje achter de computer gedoken en hebben we gekozen voor Peru!

Peru staat bij mij al een tijd hoog op de lijst, heb er veel mooie verhalen over gehoord. Ach en het is ook altijd leuk om andere jaloers te maken, he Anoek?
Naast genoeg mooie natuur (met een regenwoud jippie) is in Peru ook Hatsjoe Pitjoe (of zoiets) ook een mooie toeristische attractie. Lang lang geleden besloten een stel gekke Inca's namelijk dat ze een plekje moesten vinden waar ze niet snel gevonden konden worden. Dus hebben ze het een en ander gebouwd op een werkelijk onmogelijke plek. De echte Inca trail kan je nu lopen in 4 dagen, maar dan zul je wel zo dood op zijn dat die hele Hatsjoe Pitjoe je niet meer boeit. Of we die hele trail gaan lopen dat weten we dus nog niet. Er schijnt ook een treintje heen te gaan, maar ja dat is dan ook wel weer erg lui. Hopelijk vinden we een geschikte middenweg.

Voor de meeste landen waar ik nu geweest ben buiten Europa moest ik altijd een uitstapje maken om een visum aan te vragen. Voor Peru hoefde dat niet, wel jammer want het is altijd een leuke vakantie voorbereiding. Het typische is dat in Zuid-Amerika alleen voor Suriname een visum aangevraagd moet worden. Dit omdat Surinamers ook in Nederland een visum moeten aanvragen.
Het lastige is wel dat ze in Peru Spaans spreken. En aangezien ik geen woord (nou misschien enkele woorden) spaans kan spreken leek het me handig om wat spaans te gaan leren. Dus zo'n Prisma boekje Spaans gekocht en aan de studie dan maar!
Eerst probeerde ik het uit het boek te leren en na mijn idee ging dat best goed. Toen ik besloot toch maar eens het cd'tje met luisteroefeningen uit te proberen kwam ik erachter dat ik het uitspreken heel anders had geoefend. Kon ik dus weer overnieuw beginnen. Verder merkte ik tijdens leren dat ik snel op franse woorden kan en dat terwijl ik helemaal geen frans kan!
Leren uit een boekje is toch niet helemaal mijn ding. Tijdens drukke weken komt het er niet van, dus kan nu uiteindelijk een paar woorden (bellisima die Kaka) en een ingestudeerd gesprekje (Buneos Dias senior Gallindo)

Voor Peru moest er wel weer een bezoekje aan de GGD gebracht worden. Niet zo zeer voor mezelf, maar meer om te kijken hoe Roland platgeprikt wordt. Een leuk gezicht!
Voor de zekerheid werd ons aangeraden een TBC testje te doen. En ach..als je er toch bent. Er wordt een of ander zooitje in je arm gespoten en een paar dagen later moet je dan terug komen. Had verder geen last van de prik, bleef alleen een klein rood plekje achter. Toen ik dat enkele dagen later liet zien zij de GGD mevrouw "Je hebt een reactie"!! Vrij nuchter heb ik haar aangekeken en gevraagd hoelang ik nog te leven had. Een collega GGD-mevrouw werd erbij gehaald om mijn reactie te observeren. De GGD mevrouwen vonden echter dat "mijn reactie" moeilijk te meten was omdat mijn arm zo gespierd was :) en dat terwijl ik toch echt al een paar jaar geleden ben gestopt met fitnessen. Ik zal het wel niet nodig hebben :D
Om het zekere voor het onzekere te nemen besloten ze dat er een longfoto gemaakt moest worden. Na een minuut voor een of ander apparaat te hebben moeten hijgen kon ik weer naar huis. De uitslag kwam enkele dagen later. Ik ben nog gezond en op de foto was niets te zien. Dus zolang ik niet opzwel, me tanden eruit vallen of denk dat ik God ben is er niets aan de hand.

Inmiddels zijn we bezig om de laatste spulletjes te kopen en te regelen. Vorige week alvast het guesthouse voor de 1e nacht geregeld. Bleek een guesthouse van een Nederlander te wezen dus kon zo in het Nederlands vertellen wanneer we eraan komen.
We vertrekken volgende week zaterdag (4 juli) en komen iets meer dan 3 weken later (26 juli) weer terug. Als het vliegtuig in goede staat is en niet op een onbewoond eiland neerstort doen we er zo'n 12,5 uur over voor we er zijn. We vertrekken in de ochtend en komen daar om 15.45 aan, toch knap in 12,5 uur!
Momenteel schijnt het winter te zijn in Peru, maar gemiddeld zijn de winters daar warmer dan de gemiddelde zomer hier dus qua weer hoeven we ons geen zorgen te maken.
Nog wat laatste spulletjes kopen, paar dagen werken en dan gaan we.
Voor zij die het leuk vinden, onze spannende avonturen zijn dus weer te volgen via deze site.

Op naar Peru!