Schildpaddenstrand

De laatste dagen in Suriname komen er aan. De tijd gaat altijd sneller als je op vakantie bent.. Hoe dat toch kan??
Afgelopen week heb ik schildpadden gespot en in een busje met een vette geluidsinstallatie nog een keer een trip naar Gunsi gemaakt.

Het weekend zijn we (Susanne en ik) naar Galibi geweest. We hadden deze tour bij de kapitein van het dorp zelf geboekt. Hij had nog wel een hutje voor ons beschikbaar en zou ervoor zorgen dat we werden opgehaald. We werden opgehaald door de vrouw (of 1 van de vrouwen) van de kap'tein. Een vriendelijke vrouw die alleen last had van een vervelend buikgriepje. Ze vertelde dat de kap'tein er zelf dit weekend niet zou zijn omdat hij op een bijeenkomst was voor kap'teins. Met een mooi auto'tje zijn we naar Albina gehobbeld. Albina ligt helemaal in het oosten van Suriname. Onderweg een keer moeten stoppen omdat de auto (hoe mooi die ook was) niet al te goede banden bleek te hebben. Gelukkig was er een reserve band aanwezig. Na een paar uur hobbelen zijn we aangekomen in Albina. Ik vond het een leuk dorpje en aan de overkant van de rivier zag je een dorpje bij de buren van Suriname, Frans Guyana. Na een korte stop in Albina zijn we de korjaal in gestapt richting Galibi. De boottocht (met gelukkig een nuchtere bootsman) was mooi. Suriname staat niet echt bekend om de mooie stranden, maar Galibi is daar wel een uitzondering op. Toch dus nog strand gezien deze vakantie!
Galibi zelf bestaat uit een paar kleine dorpjes met indianen, of eigenlijk inheemsen zoals ze zich nu noemen. In de middag hebben we een wandeling door het dorp gemaakt. De kerk gezien en de school. De school was katholiek maar aangezien het de enige school was in het dorp ging elk kind daarheen. Vervolgens zijn we naar de dierentuin van Galibi gelopen. Een erg bijzondere dierentuin eigenlijk wel. Vooral omdat de dieren in deze dierentuin los liepen, in ieder geval de meeste dan. Zo zaten er dus plotseling overal apen om ons heen, een soort van miereneter, een piep klein zwijntje genaamd biggy boy :D en wat slangen die gelukkig wel in een hok zaten. Je mocht het beest (de slang) vasthouden, maar zo'n beest van 5 meter lang...ik heb het toch maar niet gedaan.
We zouden de schildpadden gaan zien in de vroege ochtend om 4.00 uur. Vroeg opstaan dus tijdens vakantiedagen, niet me favoriete bezigheid maar ja je moet er wat voor over hebben.Om 4.00 uur 's nachts stonden we dus klaar om op een boot te stappen richting de schildpadden. Helaas was onze bootsman nog diep in slaap om 4.00 uur en vertrokken we een klein uurtje later. Na een kort ritje kwamen we aan op het strand van de schildpadden. En dan is het zoeken geblazen naar zo'n beest. Iedereen dus met de neus naar de grond op zoek naar schildpadden. Nu zijn de schildpadden die op Galibi komen niet echt beesten waar je overheen kijkt. De schildpad die we even laten tegenkwamen was ruin 1,5 meter lang! Het is een vreemd gezicht om zo'n beest in een gat in het zand te zien liggen en haar eieren daar te dumpen (ruim 100 leggen ze er). Wat ook wel leuk was is dat het al licht werd toen we het schildpadje vonden en dus kan ik het thuis nog laten zien op de foto / film. Het enige wat wel een beetje triest is, is dat het strand waar de schildpadden komen vol ligt met afval dat daar aanspoelt. En zo zie je dan dus een groot schildpad haar eieren leggen tussen een aantal blikjes parbo bier en wat gloeilampen. Het schijnt dat dit wel minder aan het worden is maar het zag er wel wat triest uit. In ieder geval was het wel bijzonder om gezien te hebben!
De volgende dag zijn we nog even naar de dierentuin gewandeld. Een dierentuin waar de dieren loslopen is toch wel bijzonder. Aan het eind van de ochtend weer vertrokken en 's avonds zijn we weer aangekomen in Paramaribo.

De maandag ben ik erachter gekomen dat je wel degelijk kan verdwalen in Paramaribo. Hoewel het uiteindelijk wel lukte om de weg weer te vinden. Al met al was het alleen een bijzonder lange wandeling met een hoge temperatuur. Ns 's avonds wat gegeten te hebben met een reiziger uit Nieuw Zeeland begon dinsdag de toch naar opnieuw Gunsi. Na een paar weken Suriname blijft Gunsi toch wel een beetje het mooiste plekje. Dit keer alleen met de bus. De lijnbus zat al bomvol toen we hem gevonden hadden, maar er waren ook genoeg particuliere busjes die richting Atjoni gaan. Gelukkig waren niet chauffeurs aan het bier en vonden we er eentje die nog nuchter was en we dus wel vertrouwde. Het busje zag er niet al te best uit maar de geluidsinstallatie die vlak voor onze neus aanwezig was werkte prima, heel prima! De weg naar Atjoni is absoluut de slechtste die ik hier ben tegengekomen. Na een kleine 6 uur hobbelen over een bauxietweg vol gaten stuiter je bijna de bus uit. In Atjoni werden we opgewacht door iemand uit Gunsi en konden we er heen. Gunsi was ook de 2e keer nog steeds mooi. De mensen zijn er erg vriendelijk en het is makkelijk om een praatje met iemand te maken. Wat mij betreft toch leuker dan met een tour achter een grote groep aan te lopen met de camera in de hand. De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt naar New Aurora een dorpje wat vlak bij Gunsi ligt. Het dorpje is wel een stuk groter. Wonen er nog geen 100 in Gunsi in New Aurora worden er meer dan 1000. De middag was het weer wat slechter, maar ja een beetje relexen en geen klap doen (nu het nog kan!) is ook niet verkeerd. Later die dag kwamen er 2 grote groepen wat Gunsi wel wat veranderde. Het rustige kleine dorpje werd ineens overspoeld met toeristen. Eigenlijk is het toch mooier als het wat rustiger is.
De volgende dag de lange tocht weer terug gemaakt naar Paramaribo. Ik ben nu net weer (licht gewond) aangekomen in Paramaribo. Blijkbaar heb ik in het bos van Gunsi tegen een steen aangetrapt en een flinke doorn ergens in me teen zitten. Vanavond ga ik dus mezelf opereren. Gelukkig is Susanne dokter (althans bijna) dus het zal wel lukken.

Morgen ga ik nog een dagje naar Berg en Dal. Een tijdje wandelen (als dat lukt met me zielige voetjes, kayakken (als dat lukt met mijn geweldige richtingsgevoel) en aan een kabelbaan de rivier overslingeren, dat moet niet zo'n probleem zijn lijkt me.
Zaterdag heb ik dan ook nog de hele dag voordat de terugreis begint.
Ik kan er dus wel voor zorgen dat ik tot de laatste minuten hier me wel kan vermaken.
Tot later!!

PS DIANA
Gefeliciteerd met je zoontje!! Fijn dat het hobbelen voorbij is :)