Het leven in Suriname

Na een paar weken hier in Suriname wordt al het vreemde van een nieuw land langzaam normaal en voel ik me al bijna een ingeburgerde Surinamer :). Afgelopen week een aantal dagtripjes gemaakt en het grote feest rondom 1 juli (onafhankelijkheidsdag) meegemaakt.

Het vorige weekend ben ik met Susanne en Max (een jongen die hier vrijwilligerswerk doet) de bus ingestapt naar Nickerie. Nickerie ligt in het westen van Suriname. Iedereen zij ons dat er niets te doen was in deze stad, maar ja dat weet je pas zeker als je er bent geweest. De busjes deden me wat denken aan de tro tro's in Ghana. Kleine mini busjes waar op wonderlijke wijze ruim 30 man in past. De busjes zien er altijd niet meer zo goed uit en maken soms vreemde geluiden maar hebben wel vaak een muziekinstallatie die nog prima werkt!
In Nickerie hebben we een guesthouse opgezocht en zijn we op verkenning gegaan. We hebben ons eerst laten afzetten bij de Zeedijk. Was wel leuk om te zien, maar je bent er snel uitgekeken. Behalve als je de verkeerde kant op loopt zoals wij deden, dan loop je gewoon een paar uur met een brandende zon op je kop.
We kwamen echter langs het mini-centrum Zeedijk waar een sportdag aan de gang was. Daar hebben we een tijdje rondgehangen. Zoekend naar taxi kwamen wou een Surinaamse vrouw ons graag helpen en gaf het nummer van haar buurman die toevallig een taxi had.
's Avonds was er een miss verkiezing waar we zijn geweest. Wel leuk om te zien, iedereen die kwam had de beste kleren uit de kast gehaald behalve een paar stomme toersisten die met t shirt, korte broek en camera in de zaal zaten (woeps, wisten wij veel :D). Later bleek in de stad ook nog een kermis aan de gang te zijn en al met al was Nickerie dus een heel stuk levendiger dan we hadden verwacht. De dag daarna zijn we weer terug gegaan.

Op maandag wou ik een kijkje nemen in de dierentuin van Paramaribo, zodat ik alle dieren die je in het bos kan tegenkomen maar eigenlijk nooit ziet toch gezien hebt. Ik liep een duiste vrouw Anne tegen het lijf die hier ook heen wou. De dierentuin was wel leuk hoewel de hokken waar de dieren zitten wel erg klein zijn. Wat wel leuk is dat je een stuk dichterbij mag komen dan dat je NL zou mogen. Zo sta je letterlijk voor het hok van een Jaguar of leeuw. Er staat wel een bordje bij dat de beestjes nog wel eens agressief kunnen zijn en dat je moet oppassen. Die avond zou er een groot feest zijn in White beach, een door surinamers gecreeerd strandje. Dit feest werd voor de 2e keer gehouden aan de vooravond van onafhankelijkheidsdag. Er was die dag net een stelletje aangekomen in ons guesthouse die een auto hadden gehuurd en hier heen wouden gaan. We zijn dus bij ze ingestapt en op naar White Beach. Het feest was erg leuk. Een hoop verschillende tentjes waar ze verschillende muziek draaiden.
De volgende dag, 1 juli, was er een grote markt / feest in de stad vanwege onafhankelijkheidsdag. Het deed me een beetje denken aan koninginnedag.
De dagen daarna heb ik met Anne (die duitse vrouw) wat dagtripjes gemaakt rondom Paramaribo. Dat gaat eigenlijk heel makkelijk. Je stapt een bus in, vraagt waar ze heen gaan en gaat rondzoeken of er iets te doen is. De eerste keer dat we dit deden belande we in Domberg. Een dorpje waar je in 3 minuten doorheen loopt. Van Domberg ging er een bootje vol met schoolkinderen naar Laarwijk, dus daar zijn we maar bij ingestapt. Laarwijk bleek een dorpje met iets meer dan 100 inwoners grenzend aan het bos. We hebben er wat doorheen geslenterd en werden uiteindelijk uitgenodigd door de chef van het dorp om even te babbelen. Vol trots vertelde hij hoe hij was opgegroeid in Laarwijk en liet vertelde over zijn zwangere dochter van 17. Al met al was het wel een leuk tripje.
De dag daarna zijn we met een omweggetje naar Nieuw Amsterdam gegaan. Hoewel Nieuw Amsterdam en alles behalve nieuw uitziet. Er was echter een fort wat je kon zien en dat was wel geinig.
Gisteravond zijn we naar een cabaretvoorstelling geweest van Jeffrey Spalburg. Hij heeft vorig veel rondgetoured in NL o.a met Rayman en Najib Amali. We zaten in de zaal met een man of 50. Heel anders dus dan als je in Nederland naar een show gaat. Dat maakte het wel erg leuk.
Dit weekend ga ik naar Galibi om de schildpadden (en de eieren die ze leggen) te spotten. De dagen daarna wil ik nog een keer terug gaan naar Gunsi waar ik in de eerste week ook ben geweest en misschien een dagje naar Berg en Dal. Das een plekje waar je kan kayakken, wandelen en aan een kabelbaan de surinaamse rivier over kan slingeren.
Ben dus nog wel ff druk hier.

Dan nog ff wat over Suriname in het algemeen:

PRIJZEN, PRIJZEN, PRIJZEN:
Water (30 cent)
Busje naar Nickerie, 320 km (2 euro)
Rijst met kip (2,50 euro)
Nachtje guesthouse (15 euro)
Zelf georganiseerde dagtrip (ong 5 euro)
Georganiseerde tripjes (dag ong 50 euro)

ETEN EN DRINKEN:
Eigenlijk kan je met name in Paramaribo heel veel eten. D'r is een Mc Donalds, een pizzahut maar voornamelijk een hoop plekjes waar je roti kan eten.
De surinamer houd over het algemeen wel erg veel van kip. Roti met kip, rijst met kip, nasi met kip. Die kipjes hebben het wel slecht hier.
Naast water ben ik hier verslaafd geraakt aan ananas drankjes, errug lekker. Verder heeft Suriname d'r eigen bier Parbo bier en rum Borgoe, sterk spul

VERKEER:
Het verkeer is hier lang niet zo erg als in India maar ook zeker niet zo gestuctureerd als in Nederland. Het komt erop neer dat het een georganiseerd, ongeorganiseerde boel is. Toeteren die je hier ook een stuk vaker. In NL toeter je als je wil dat een ander aan de kant gaat zodat je er lang kan. Hier toeter je om aan te geven dat je wil inhalen, precies andersom is. De wegen buiten Paramaribo zijn erg slecht. Vooral de bauxietwegen met een hoop hobbels en gaten zijn soms wat lastig als je een lange reis doet.
Verder ga je ook veel met de boot / korjaal. Dat gaat prima, zolang de bootsman niet dronken is :D
In Paramaribo wordt de fiets ook wel gebruikt maar met name door de grote groepen stagiaires die hier zijn. Er komen hier veel stagiaires die een opleiding voor dokter aan t doen zijn. Af en toe stap ik in een taxi. Vooral in Paramaribo is het dan beter een taxi bedrijf te bellen omdat er nogal wat oplichters rondlopen die met hun auto voor taxi spelen. Buiten Paramaribo is dat wat veiliger.

DE SURINAMERS:
De Surinamers zijn over het algemeen erg vriendelijk, open, direct, maken vaak een hoop herrie en lachen veel. Als je in Para rondloopt en even zoekend om je heen kijkt staat er binnen no-time iemand bij je om te vragen wat je zoekt. Echt snel verdwaal je niet in Paramaribo want een echte stad is het eigenlijk niet, het lijkt meer op een groot dorp.
Suriname bestaat uit een hoop verschillende groepen; inheemse (indianen), marronen (gevluchte slaven) creolen (niet gevluchte slaven) en verder Javanen, Hindoestanen en Chinezen.
De Chinezen hebben zich hier op de supermarkten gestort. Als je hier zegt dat je naar de Chinees gaat betekend dat dus niet dat je uit eten gaat maar eerder dat je boodschappen gaat doen :)

MY FELLOW-REIZIGERS:
Anders dan in India en Ghana is dat hier alles begint en eindigt in Paramaribo. Want naast een paar andere steden bestaat Suriname verder uit bos. Van dorpje naar dorpje reizen gaat dus niet echt. Het is eigenlijk best leuk om in hetzelfde guesthouse te blijven zitten en na een trip van een paar dagen daar weer thuis te komen. Je leert iedereen een beetje kennen en contact maken gaat erg makkelijk. Ik denk dat ruim 80% van de mensen hier alleen reist. Veel van hen komen wel vaak voor stage naar Suriname of familie. Het zijn voornamelijk nederlanders die hier rondreizen. Er komen wel eens wat andere reizigers (heb hier wat amerikanen ontmoet, iemand uit oostenrijk, Ierland, Schotland en Duitsland). Een aantal zijn door heel zuid Amerika aan het reizen en maken vaak een korte stop in Suriname.

GEZONDHEID:
Ik ben hier nog niet ziek geweest. Waarschijnlijk omdat het toch wel een stukkie schoner is en het eten wat veiliger is dan in India en Ghana.
Alleen de muggen zijn irritant. Na de trip naar de Raleigh vallen had ik ruim 30 muggenbeten. Ze prikken door broeken heen en deet helpt weinig. Ze "attacken" vooral de benen en voeten. De kans op malaria is hier gelukkig erg klein.

Tot zover maar weer!

PS ANITA
Leuke verjaardag gehad? Ga je nog ergens heen in augustus? Suriname is wel aan te raden hoor zelfs met kinderen. Alleen uitkijken voor dronken bootsmannen :)

PS DE BOONTJES
Leuke dag gehad vorige week?? Is het niet in het water gevallen, of valt het mee met het weer daar

PS ROLAND
Ik ben wel benieuwd hoe hoog ik in de voetbal-poul ben geeindigd, of waarschijnlijk hoe laag... Via Espania!!