Ons huisje in de trein

Daar zitten we dan. Eindelijk in een internetcafe. Dat was nog heel wat lastiger dan gedacht, maar nu hebben we dan de kans om iedereen even te vertellen wat we hebben mee gemaakt de afgelopen week.

We vertrokken vorige week zondag vanaf ons flatje in Zwolle. Met de bus naar het station waar we wachtte op de trein die niet zou komen, omdat iemand zich ervoor had geworpen. Slechte timing. Gelukkig gaan er meer treinen naar Amsterdam. Onze eerste trip ging richting Amsterdam, waar we in het huisje van de broer van Jorinde konden blijven slapen zodat we maandagochtend vroeg naar Schiphol konden. We hadden geen idee waar het appartement precies was, maar gelukkig kan je hier nog zoiets als google maps gebruiken. Dat bleek later in Rusland wat lastiger. Helaas geeft de navigatie niet aan op welke verdieping we moesten. Gelukkig hebben we goed gegokt en niet bij vreemden geprobeerd met de sleutel naar binnen te komen. De volgende ochtend vertrokken we vroeg naar Schiphol en met het vliegtuig naar Moskou. Ik had me op de vliegreis verheugd, het was met KLM en dan ga ik uit van die handige tv schermpjes voor je neus waar je filmpjes op kan kijken. Helaas was dit een kleiner vliegtuig en waren er niets geen mooie schermpjes. Dat was even slikken :). Eenmaal in Moskou aangekomen werden we opgewacht door onze chauffeur. Misschien lag het aan de maandagochtend, misschien aan het slechte weer, maar de beste man was alles behalve vrolijk. Welkom in Rusland! We werden de taxi in gesnauwd en naar ons guesthouse gebracht. Hij had ook weinig zin in een lange reis, want hij ging met een behoorlijke snelheid en flink wat geslinger richting ons stekkie. Dat bleek geen vreemd gezicht, want zo rijden ze hier allemaal zagen we. De beste man kon ook geen woord Engels dus we konden weinig met hem babbelen over onze mooie reis.

Het guesthouse heeft een zeer praktische inrichting. We beschikken gelukkig over een eigen badkamer met toilet. Deze is zo ingericht dat als je wil douchen je over de plee heen moet klimmen. Vooral uit de douche komen bleek een hele uidaging die we gelukkig zonder valpartijen hebben overleefd. Na onze spullen gedumpt te hebben in de kamer zijn we een parkje gaan opzoeken wat niet al te ver weg lag. Een parkje is toch altijd wel leuk in een grote drukke stad. Er was afgelopen weekend net een groot feest geweest en wij mochten er getuige van zijn dat de zooi weer werd opgeruimd. Van het kijken naar al die werkende mensen krijg je wel honger. Gelukkig zaten er genoeg restaurantjes. Helaas is ons Russisch nog niet zo sterk en begrepen alle Vladimir's in elk restaurant niet wat we wilden. Na een hoop gezoek vonden we gelukkig een restaurantje waar we pasta & pizza konden eten. Onze eerste Russische maaltijd. De volgende dag hebben we een city tourtje door Moskou gemaakt met een gids. We konden zo naar het Kremlin lopen en daar de boel bekijken. Toch leuk om daar wat uitleg bij te krijgen al vrees ik dat ik het meeste al weer kwijt ben. Bij het Kremlin in de buurt werd net een grote (paarden) show gegeven met veel muziek en...paarden. Met al die torentjes op de achtergrond leek het net alsof we in de Efteling beland waren. Helemaal omdat er hier en daar ook nog een suikerspin kraampje te vinden was. Heel fijn, want de Efteling waren we dit jaar nog niet aan toegekomen. Onze gids liet ons achter op het mooie plein zodat we zelf nog wat rond konden kijken. Heel leuk, tot we terug moesten. Tja.., waar kwamen we ook alweer vandaan. Na heel wat straatjes en het ernstig bestuderen van de kaart die we hadden meegekregen vonden we de weg terug. Een beste wandeling langs de prachtige Russische snelwegen, echt schitterend :).

Op woensdag hebben we Moskou verlaten en zijn we op de trein gestapt naar Irkutsk. Dat zou een treinreis worden van ruim 4 dagen. We konden gelukkig de juiste trein makkelijker vinden dan de weg in Moskou en voor dat je het weet zit je in een coupe wat vier dagen lang ons huisje zou worden. De treinen zijn erg anders dan de Nederlandse. Zo rijden ze stipt op tijd en hebben we geen last gehad van blaadjes op het spoor.Erg ruim is het in de trein niet. Aan beide kanten zitten twee bedden, eentje onder en boven. Gelukkig is het wel heel praktisch ingericht en is er genoeg plek om onze backpacks te dumpen. Jorinde nam de bovenverdieping van ons huisje en had binnen no-time de boel ingericht. Er miste nog een schilderij en een plantje, maar verder zag het er prima uit. Ik had de beneden verdieping (waar ook de afval zak stond). Op de eerste treindag deelde we ' ons huisje' met een Rus die ietwat teleurgesteld keek toen hij merkte dat we geen Russisch begrepen. Opzich was het wel een vriendelijke Rus die ons erg deed denken aan Ruben van de Meer. Hij probeerde af en toe wat uit te leggen en toen we een van onze 30 zakjes soep wilden gaan drinken ging hij even uit de coupe zodat we tegenover elkaar aan het tafeltje konden zitten terwijl zijn eigen thee koud werd. Daarmee komen we er wel! En toen begon ons tripje met de trein. Tijd genoeg om te lezen, naar buiten te kijken, een babbeltje te maken met mensen die je niet begrijpen en spelletjes te spelen. We hadden nog net genoeg tijd over om op zoek te gaan naar de restauratiewagon (daar waar ze eten verkopen). We hadden ons voorbereid op een trip naar de andere kant van de trein, maar het bleek slechts een wagonnetje verderop. Het zag er wel prima uit, met een stevige Russische vrouw die onze bestellingen opnam. Het motto leek 'weinig voor veel'. Gelukkig hadden we zelf ook een aardig voorraadje aan liga's en sultana's meegenomen. Verder zagen we in de restauratiewagon vooral Russen die zich zaten te bezatten en met het uur vrolijker, luidruchtiger en irritanter werden.

De dagen in de trein gaan snel voorbij. Niet alleen omdat we ons prima konden vermaken, maar ook omdat het in Irkutsk 5 uur later is dan in Moskou. Iedere dag werd het dus steeds vroeger donker en eerder licht. Wat wel enigsinds verwarrend is, dat de treintijden allemaal in Moskou tijd staan aangegeven waardoor je soms geen idee meer hebt hoe laat het eigenlijk is. Het maakt in de trein toch ook niet zoveel uit. Op de twede dag verliet Ruben van de Meer ons huisje en kregen we een paar uur bezoek van een Russische vrouw. Toen die ook weg ging dachten we even het rijk alleen te hebben. Rond middenacht verscheen er echter een hele vrolijke (of vooral dronken) Rus die doordat hij een luchtgeweer nadeed en 'dakakadak' zei duidelijk maakte dat hij in het Russische leger zat. Dat hadden we al wel gezien aan zijn uniform maar hij wou het toch even duidelijk maken. Ik mocht zelfs even zijn pet vasthouden. Nadat hij ons een uur had wakker gehouden verdween hij om wat te gaan drinken met zijn leger vrienden. Het werd er wel een stuk drukker van in de trein al hadden we er ook niet echt veel last van. Een Mongools uitziend leger mannetje begroette me iedere keer uitbundig. Hij was zowiezo wat uitbundig, want een dag later kreeg hij een enorme huilbui die tot ver in de trein te horen was. We hebben geen idee waarom. Even later werd hij door de Russische politie uit de trein gezet. In het leger of niet, je moet je toch een beetje gedragen in de trein. Wij krijgen bezoek van een stevige Russische vrouw met een klein hondje en chocolade taart. Zij had ook geen zin in gedonder en gaf ons leger mannetje flink ervan langs. Die hield zich vervolgens koest op zn bedje en stapte even later ook de trein uit. De volgende ochtend hebben we ontbeten met de chocolade taart van de Russische madam. Een prima afwisseling na al die noodle soepjes. Vooral Jorinde werd aangespoord om een flink stuk van de taart op te eten, er mochten nog wel wat kilo's bij gebaarde ze (die er bij haar overigens wel af hadden gemogen. De gastvrije Rus. We hadden er een gevonden! Ze kon wel flink snurken trouwens. Gelukkig zo hard, dat ze er zelf ook wakker van werd.

Na een lange, lange reis kwamen we afgelopen zondag aan in Irkutsk. Daar gingen we met een busje naar het bekende Baikal meer. Wij gingen naar een eilandje op dat grote meer, dus we mochten nog even de boot op. De reis bleek langer dan we dachten, want we hebben zeker een uur of 4 in een busje gezeten die ons naar ons nieuwe stekkie bracht. Rusland is groot. Op het eiland zijn geen verharde wegen dus het is een hoop gehobbel. Zoveel dat we dachten dat we uiteindelijk een soort flinstone wagentje over zouden houden, maar de bus bleek steviger dan gedacht. En nu zitten we in een mooi appartementje op een super mooi eiland. Het appartement beschikt over een superluxe douche met heel veel knopjes, maar er komt alleen maar een heel koud of heet straaltje water uit. De knopjes werken helaas niet. In een hutje op de hoek konden we eten. De Russische kok maakte ons door een geit na te doen duidelijk wat er op het menu stond. Het was best te eten, tis voedsel!

We hebben hier wifi, maar na het eerste avondje wil die voor ons niet meer werken. Het eiland ziet er supermooi uit. We hebben net een tourtje gemaakt, maar dat bewaren we voor onze volgende update. We hebben met veel moeite een internet-caravan gevonden (de enige die er is), maar deze was alleen 's avonds geopend (waarom...geen idee) Het is nu flink donker dus we gaan maar eens opzoek naar ons mooie huisje met luxe douche!