Weekendje hand in hand

Gelukkig heb ik de afgelopen dagen niet in bed hoeven doorbrengen en heb ik een enorm leuk en bijzonder weekend achter de rug. Hier het allerlaatste nieuws van de avonturen in Ghana :)

Anna vertrok afgelopen zaterdag met 3 fellow-duitsers om door het land te trekken. Toen we vrijdag in Kumasi waren bij Vic's Baboo (een restaurant waar veel vrijwilligers heenkomen) sprak ik met een Nederlandse man die hier ook vrijwilligerswerk doet en bijna klaar is. Hij bracht mij op het idee om een bezoek te brengen aan het Hand in Hand project. Dit is een project voor kinderen met een verstandelijke beperking in Ghana en is opgezet door een nederlandse arts. Het project is te vinden in Nkaranza wat ongeveer 2 uur van Kumasi afligt. Het leek mij wel een goed idee om daar in het weekend heen te gaan. Zaterdagochtend vertrok ik dus eerst met een tro tro richting Kumasi waar ik al vrij snel een tro tro vond die naar Nkaranza ging. Nu wil dat niet zeggen dat alles lekker snel gaat. Ruim een uur moest ik wachten voordat er genoeg mensen in het busje zaten om te vertrekken. Dat is dus wat minder prettig, vooral waneer het erg heet is. Ook de reis duurde wat langer dan verwacht aangezien een aantal mensen het nodig vonden om wat werkzaamheden aan de "weg" te gaan doen. Ik zat wel een tro tro met een leuke groep Ghanezen dus het was wel gezellig. Verder is het ook altijd leuk om naar buiten te kijken want er is altijd veel te zien. Als ik naar buiten wil kijken moet ik vanwege mijn lengte mijn hoofd wel vreemde bewegingen uithalen. Rond 14.00 (tja ik gebruik nog altijd het zeer goedkope horloge) kwam ik in het dorp waar ik moest zijn. Het project was vrij makkelijk te vinden omdat er een redelijk goede omschrijving was in de Bradt Guide (die ik ook wel bijbel noem). Ik moest slechts een keer de weg vragen! Toen ik binnenstapte leek het alsof ik een bungalowpark was binnengekomen. Alles ziet er erg mooi en verzorgd uit. Ik werd na een kamer gebracht waar ik die nacht kon slapen. Het was een kleine kamer maar was in vergelijking met mijn kamer in Besease echt luxe. Zo was er goede ventilatie en het hoogtepunt stromend water uit de kraan. Het tweede hoogtepunt was de wc een paar meter verderop die je echtd door kon spoelen. Ik heb daar met veel bewondering een tijd na gekeken. Rond 16.00 zouden de kinderen daar gaan zwemmen. Het was leuk om daarbij te zijn. Contact maken gaat zo ongelovelijk makkelijk hier dat ik het echt jammer vond dat ik maar een dag zou blijven. Ik maakte kennis met Amerikaanse man die Bob heette. Hij is getrouwd met de Nederlandse arts die dit alles begin jaren 90 heeft opgezet. Het is een man met een goed gevoel voor humor en waar ik goed mee kon praten. In de avond kwam er een groep van 6 mensen bestaande uit nederlandsers en belgen. Ik heb die avond veel gepraat met een nederlandse jongen die Elroy heet en een belg waarvan ik de naam niet weet. Hij wordt echter door de meeste kinderen Jezus genoemd vanwege zijn uiterlijk. Jezus en Elroy "moesten" in een grot-kamer slapen omdat er niet meer genoeg plaats was. De volgende ochtend hebben we de grot bekeken. Het was de goedkoopste maar ook zeker de beste "kamer" die je kan vinden. Echt confortabel was het niet maar het uitzicht was geweldig en het zag er gewoon grappig uit. De rest van de ochtend hebben we de werkplaats bekeken waar een aantal (jong) volwassenen met een verstandelijke handicap sieraden maken die verkocht worden. Zowel in Ghana als in nederland. Ik sprak met een van de nederlandse mensen die daar werkte en ze had ook o.a contacten met Zozijn. Het is overigens erg vreemd om ineens weer zoveel nederlands te kunnen spreken. Soms begon ik spontaan engels te praten tegen een van de nederlanders. Gek genoeg had ik het idee dat het engels bijna makkelijker ging dan nederlands. De groep vertrok halverwege de ochtend weer en ik bracht de rest van de ochtend door met de Amerikaan Bob en wat nederlanders die hier werken wonen. Veel gepraat over van alles en nog wat. Sommige wonen hier al 30 jaar en hebben nog nooit gehoord van Queen en Madonna. Ik vertrok aan het begin van de middag. Wederom was het makkelijk om een tro tro te vinden maar duurde het weer een hele tijd voordat die vertrok. Uiteindelijk was ik rond 19.00 weer terug in Besease. Een geweldig weekend, die ik niet snel zal vergeten.

De gezondheid kent nog altijd ups and downs. Daarom heb ik afgelopen maandag een bloedtest laten doen. Van Anna had ik al eerder naalden gekregen dus daar hoefte ik niet bang voor te zijn. De conclusie van de test was dat mijn bloed rood was net zoals ieder ander en dat er geen enge ziektes in zaten. Ik eet nu vooral rijst en brood en laat de onbekende Ghanese maaltijden maar even zitten. De laatste dagen gaat het weer erg goed.

Deze week ben in de eninge "Obruni" in Besease. Volgens Syto zou Renee afgelopen vrijdag komen, maar later vertelde ze dat Renee komende zaterdag echt komt. Het is niet erg om hier alleen te zitten. Eigenlijk heeft het best wat leuks. Je praat veel meer met de anderen. Ik heb vooral hele gesprekken met Mr Teacher. Sommige mensen zou je graag mee willen nemen naar Nederland.. Op school gaat alles ook zijn trage Ghanese gangetje. Afgelopen maandag heb ik tijdens een gymles een balspel geintroduceerd die ik ze nu overal zie doen. Verder deel ik nu de Aladin stikkers van Albert Heyn uit. Deze zijn een ongekend succes. Ook de leraar (Joseph) heeft zijn boek hiermee volgeplakt. Laatst hebben we overigens ook een klassenfoto gemaakt die erg leuk is geworden. Tijdens een Class Test (proefwerk) hadden Joseph en ik afgesproken dat ik de kids die alles goed hadden ook alle verschillende Aladin stikkers zouden krijgen. Uiteindelijk waren er gelukkigen die vervolgens echt in het zonnetje werden gezet. Ook probeer ik af en toe verschillende mensen hier wat Nederlands te leren. Ze kunnen vooral de "g" niet uitspreken. Dat klinkt dan echt alsof ze hartstikke dronken zijn. Morgen ga ik met wat elk kind apart engels lezen doen. Op woensdag staat het eerste gedeelte van de ochtend altijd in het teken van kerkdienst. Tijdens deze tijd zitten alle kids opgepropt in een lokaal liederen te zingen en praat ik met de leraren. Vandaag had Mr Teacher zich voorgenomen om mij een bijbel lied te leren. Hij riep mij naar zijn klas toe en had toen de hele tekst op het bord geschreven. Hij wil dat ik het overschrijf en het thuis aan iedereen leer. Bereid je dus maar voor! :D

Wat het reizen betreft zijn er momenteel weer wat meer mogelijkheden om met andere vrijwilligers mee te gaan. Ik weet nog steeds niet precies wat ik ga doen en wanneer, maar het leven in Ghana houd nou eenmaal in dat alles op een dag kan veranderen. Die verrassingen maken het leven hier juist zo bijzonder en leuk. Het zal vast weer even wennen worden als ik straks weer terug ben. Wat dat betreft gaat de tijd echt erg snel. Eerst was het zo gek om je voor te stellen dat je een paar weken later in Ghana zit en nu is het erg vreemd als ik me voorstel dat ik over een kleine 4 weken weer terug ben. Maar ik heb nog steeds een aantal weken te gaan.
Gebeuren er trouwens nog bijzondere dingen daar?? Heeft Balkenende nog steeds een bril en Osama nog steeds een lange baard??

UPDATE!!!!!!
Eindelijk een paar foto's kunnen plaatsen. Het kost wel veel tijd maar ik hoop dat het gelukt is. Als het goed is, is de eerste foto mijn kamer, de tweede wat kinderen en de derde is Ricky. Wie weet binnenkort meer.. Het is wat rottig zoeken door 300 verschillende foto's op een trage computer

PS Elrik en Linda
Bedankt voor de Aladin stikker. Ze vallen erg in de smaak!

PS Frederik
Heuhh goed te lezen dat je mn avonturen hier leest. Wanneer gaan we nou nachtvissen :D

PS Maaike Sch.
Ik ben vergeten waar jij eigenlijk zat in Ghana. Ik dacht dat je niet in de buurt zat van Kumasi, toch?

PS Sabine
Hoe gaat het met jou voorbereidingen voor je trip. Het begint inmiddels ook langzaam wat dichter bij te komen he!